No confíes en Peter Pan

De novo Beatriz fai unha excelente crónica da xuntanza do  club de lectura de nais

No confíes en Peter Pan. J. Verdon

Atraídos pola poderosa palabra de Verdon, xuntámonos noutra nova sesión do Club de lectura de adultos.
Nesta ocasión, unha novela policiaca: No confíes en Peter Pan, conseguiu que as xélidas temperaturas destes días non fosen un impedimento para xuntármonos. O malvado Peter Pan fíxonos entrar en calor.
Todas e todos coincidimos en que foi unha lectura "moi potente". Non nos deixaron indiferentes as personaxes que por ela desfilaron: a muller de Dave Gurney, Madeleine. unha psiquiatra que ao chegar á casa consegue esquecer totalmente o seu traballo e centrarse en actividades do máis cotiá, e non por iso do máis suxestivas: construír un galiñeiro no circundado, preocuparse polo seu galo "Horacio" e polas súas galiñas. É quen de explicar con sutileza o comportamento do seu galo, sen nos chegar a parecer ridículo, ou de emocionarse coa participación nunha típica feira americana.
Para o seu home, o detective Gurney, ela é o piar da casa, en varias ocasións deixa constancia da súa superioridade intelectual, algo do que se sente orgulloso. Con todo, no protagonista afloran certos comportamentos un tanto "machistas": é ela a que se ocupa dos quefaceres diarios da casa.
Chamou a nosa atención a capacidade do autor para crear ambientes: varios son os momentos en que podemos pechar os ollas e trasladarnos a esa feira americana de gando sen sentirnos alleos ao lugar. A descrición é totalmente absorbente e envolvente.
Verdon conseguiu manternos pegados á cadeira e que non nos retirásemos da súa fiestra: necesitabamos saber quen era o asasino e como sucedera aquela morte case imposible.
A creación do antagonista, un tanto cómico e camaleónico, foi todo un acerto. Os seus movementos lembraban os dunha rata imposible de capturar e cunha mente do máis perversa. O personaxe vólvese un xigante en contraste co seu diminuto corpo,  un ser diabólico.
Coas reflexións que Dave vai facendo ao longo das páxinas, o autor crea un personaxe sólido onde albiscamos as súas teimas e as súas dores: a morte do fillo, as preocupacións cotiás, etc…
En definitiva: unha lectura que nos queceu a mente e o corpo nestes días de frío intenso.